Χαιρετώ σας φίλοι και συνοδοιπόροι

Κάπως έτσι θα ξεκινήσω τα καλοκαιρινά αφιερώματα και θα σας χαιρετώ εγκάρδια και φιλοδοξώ να σας παρακινήσω να βρεθείτε εκεί που πήγα και εγώ άλλοτε ως μοναχικός λύκος άλλοτε με καλή μικρή η μεγάλη παρέα.

 

Ένα απόγευμα του Ιουνίου βρέθηκα στο Λυκουδέσι. Εκει στα όρια των παλιών επαρχιών όπως κάποτε τις ξέραμε Μεσσήνης Τριφυλίας. Στα όρια της ερημοποίησης και της εγκατάλειψης να λέμε καλύτερα.  Σήμερα έχει μόνο επτά μόνιμους κατοίκους και είναι να θαυμάζεις το πείσμα αυτών των ανθρώπων αλλά και πολλών άλλων που επένδυσαν και επενδύουν στο χωριό έστω και για να περάσουν κάποιες ημέρες του χρόνου εδώ ή  να το ζωντανέψουν για λίγους μήνες.

Ο Στάθης Παπουτσής ήταν ο ξεναγός μου στην πρώτη σύντομη αλλά γεμάτη γνώσεις περιήγηση καθώς ο Στάθης με βοήθησε να κατανοήσω τον τρόπο ζωής στα χωριά των Κοντοβουνίων να εντρυφήσω στα αίτια της εγκατάλειψης αλλά και να κατανοήσω την αρχιτεκτονική του τόπου αυτού.  Έτσι έμαθα πως και εδώ έχει γίνει μια σπουδαία μάχη η μάχη στο Λυκουδέσι που έχει περάσει στη λήθη και όμως είναι τόσο σημαντική και κομμάτι της παρακαταθήκης των προγόνων μας στις σελίδες του απελευθερωτικού αγώνα. Τον Απρίλιο του  1827 πραγματοποιήθηκε η Μάχη του Λυκουδεσίου, όπου δυνάμεις Τριφυλίων και Ολυμπίων με επικεφαλής τους Ντρέδες και τον παπα-Δημήτρη Παπατσώρη αντιμετώπισαν νικηφόρα και υποχρέωσαν σε υποχώρηση τμήματα του στρατού του Ιμπραήμ, τα οποία έφτασαν στην περιοχή του χωριού, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Πελοπόννησο.

 Διαβάζω κάπου  πως υπάρχουν : δυο εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας του χωριού.^[Σύμφωνα με την μια εκδοχή, μετά από επίθεση λύκου σε κάτοικο του χωριού, αυτός κατόρθωσε να δέσει τον λύκο με τριχιά, ενώ σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή η ονομασία προήλθε από κάτοικο της περιοχής με το όνομα ή παρατσούκλι Λύκος, ο οποίος διέθετε νερόμυλο στο κοντινό ποτάμι και η δέση του αυλακιού του νερόμυλου βρισκόταν κοντά στη μεγάλη βρύση του χωριού, ώστε η τοποθεσία αυτή πήρε την ονομασία «του Λύκου η δέση». Σας αφήνω να ταξιδέψετε μέσα από τις φωτογραφίες που σας παραθέτω και μην ξεχάσετε να σταθείτε στο πέρασμα σας εδώ στο όμροφο Λυκουδέσι.

Γιάννης Λάσκαρης/Ταξιδοποιός

για τον φορέα ψηφιακής προβολής Στην ομορφιά που χάνεται.